VULGATA NOVA VULGATA CEI1974 CEI2008
BIBBIA MARTINI | VULGATA |
---|---|
1 Una molestia grande è destinata a tutti gli uomini, e un giogo pesante posa sopra i figliuoli di Adamo dal giorno, in cui escon dall'utero della madre fino al di della lor sepoltura nel seno della madre comune. | 1 Occupatio magna creata est omnibus hominibus, et jugum grave super filios Adam, a die exitus de ventre matris eorum usque in diem sepulturæ in matrem omnium. |
2 Le loro sollecitudini, i timori del cuore, le apprensioni di quel, che aspettano, e il di che tutto finisce: | 2 Cogitationes eorum, et timores cordis, adinventio exspectationis, et dies finitionis, |
3 Da colui, che è assiso sopra un seggio di gloria, fino a quello, che giace per terra, e sulla cenere: | 3 a residente super sedem gloriosam, usque ad humiliatum in terra et cinere : |
4 Da colui, che veste l'iacinto, e porta corona, fino a quello, che è coperto di rozza tela di lino: il furore, la gelo sia, l'inquietezza, l'agitazione, il timor della morte, l'ira ostinata, e le risse, | 4 ab eo qui utitur hyacintho et portat coronam, usque ad eum qui operitur lino crudo : furor, zelus, tumultus, fluctuatio, et timor mortis, iracundia perseverans, et contentio : |
5 Anche nel tempo di ristorarsi nel letto, il sonno della notte la immaginazione di lui perturba. | 5 et in tempore refectionis in cubili, somnus noctis immutat scientiam ejus. |
6 Poco, e quasi nulla ha di requie, e dipoi ne' suoi sogni, come quando uno sta di sentinella, | 6 Modicum tamquam nihil in requie, et ab eo in somnis, quasi in die respectus. |
7 E turbato dalle visioni del suo spirito, e come chi fugge nel giorno della battaglia, si sveglia allorché è in salvo, e ammira il suo vano timore: | 7 Conturbatus est in visu cordis sui, tamquam qui evaserit in die belli : in tempore salutis suæ exsurrexit, et admirans ad nullum timorem : |
8 Così va per tutti gli animali dall'uomo fino alla bestia, ma sette volte peggio pei peccatori. | 8 cum omni carne, ab homine usque ad pecus, et super peccatores septuplum. |
9 Oltre a ciò la morte, le uccisioni, la spada, le oppressioni, la fame, le rovine; i flagelli: | 9 Ad hæc mors, sanguis, contentio, et rhomphæa, oppressiones, fames, et contritio, et flagella : |
10 Tutte queste cose furon fatte per gli iniqui, e per essi venne il diluvio. | 10 super iniquos creata sunt hæc omnia : et propter illos factus est cataclysmus. |
11 Tutto quel, che vien dalla terra torna nella terra, come tutte le acque ritornano al mare. | 11 Omnia quæ de terra sunt in terram convertentur, et omnes aquæ in mare revertentur. |
12 Tutte le largizioni, e le ingiustizie periranno; ma la rettitudine sussisterà per tutti i secoli. | 12 Omne munus et iniquitas delebitur, et fides in sæculum stabit. |
13 Le ricchezze degli ingiusti si seccheranno come un torrente, e il loro fracasso è come di un gran tuono in tempo di pioggia. | 13 Substantiæ injustorum sicut fluvius siccabuntur, et sicut tonitruum magnum in pluvia personabunt. |
14 Uno si allegrerà nell'aprire la mano; ma i prevaricatori alla fine anderanno in fumo. | 14 In aperiendo manus suas lætabitur : sic prævaricatores in consummatione tabescent. |
15 I nipoti degli empj non moltiplicheranno i rami loro, e le radici immonde sulla cima di un masso fanno romore. | 15 Nepotes impiorum non multiplicabunt ramos : et radices immundæ super cacumen petræ sonant. |
16 Come ogni erba verde in sito umido, e sul margine del fiume è spiantata prima d'ogni altra erba. | 16 Super omnem aquam viriditas, et ad oram fluminis ante omne f?num evelletur. |
17 La benignità è come un giardino benedetto; e la misericordia non perisce giammai. | 17 Gratia sicut paradisus in benedictionibus, et misericordia in sæculum permanet. |
18 Dolce è la vita dell'operaio contento di sua sorte, e in essa egli troverà un tesoro. | 18 Vita sibi sufficientis operarii condulcabitur, et in ea invenies thesaurum. |
19 Danno un nome di durata i figliuoli, e la fondazione di una città; ma a queste cose sarà preferita una moglie immacolata. | 19 Filii et ædificatio civitatis confirmabit nomen : et super hæc mulier immaculata computabitur. |
20 Il vino, e la musica rallegrano il cuore, ma più di ambedue que'ste cose l'amore della sapienza. | 20 Vinum et musica lætificant cor : et super utraque dilectio sapientiæ. |
21 Il flauto, e il saltero fan soave concerto, ma l'un, e l'altro è superato da una lingua soave. | 21 Tibiæ et psalterium suavem faciunt melodiam : et super utraque lingua suavis. |
22 Piacerà al tuo occhio la venustà, o la bellezza, ma più di queste i verdeggianti seminati. | 22 Gratiam et speciem desiderabit oculus tuus : et super hæc virides sationes. |
23 L'amico, e il compagno, che vengono opportunamente (son graditi), ina più dell'uno, e dell'altro una moglie unita col marito. | 23 Amicus et sodalis in tempore convenientes, et super utrosque mulier cum viro. |
24 I fratelli sono un buon soccorso nel tempo di afflizione; ma la misericordia più di essi è atta a salvare. | 24 Fratres in adjutorium in tempore tribulationis : et super eos misericordia liberabit. |
25 L'oro, e l'argento tengono l'uomo in piedi, ma più di essi piace il buon consiglio. | 25 Aurum et argentum est constitutio pedum : et super utrumque consilium beneplacitum. |
26 Le ricchezze, e il valore ingrandiscono il cuore: ma più di queste cose il timor del Signore. | 26 Facultates et virtutes exaltant cor, et super hæc timor Domini. |
27 Non manca mai nulla al timore di Dio, e con esso non occorre cercar chi ajuti. | 27 Non est in timore Domini minoratio : et non est in eo inquirere adjutorium. |
28 Il timor del Signore è come un giardino di benedizione, egli è ammantato di magnificenza, che ogni altra sorpassa. | 28 Timor Domini sicut paradisus benedictionis, et super omnem gloriam operuerunt illum. |
29 Figliuolo, nel tempo di tua vita non ridurti in mendicità; perocché o meglio morire, che mendicare. | 29 Fili, in tempore vitæ tuæ ne indigeas : melius est enim mori quam indigere. |
30 Un uomo, che ha l'occhio alla mensa altrui, non impiega sua vita a provvedere il suo vitto, perché si sostenta della pietanza d'un altro: | 30 Vir respiciens in mensam alienam, non est vita ejus in cogitatione victus : alit enim animam suam cibis alienis : |
31 Ma un uomo ben educato, e saggio si guarderà da tal cosa. | 31 vir autem disciplinatus et eruditus custodiet se. |