1In finem, pro occultis filii. Psalmus David. 2Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo ; narrabo omnia mirabilia tua. 3Lætabor et exsultabo in te ; psallam nomini tuo, Altissime. 4In convertendo inimicum meum retrorsum ; infirmabuntur, et peribunt a facie tua. 5Quoniam fecisti judicium meum et causam meam ; sedisti super thronum, qui judicas justitiam. 6Increpasti gentes, et periit impius : nomen eorum delesti in æternum, et in sæculum sæculi. 7Inimici defecerunt frameæ in finem, et civitates eorum destruxisti. Periit memoria eorum cum sonitu ; 8et Dominus in æternum permanet. Paravit in judicio thronum suum, 9et ipse judicabit orbem terræ in æquitate : judicabit populos in justitia. 10Et factus est Dominus refugium pauperi ; adjutor in opportunitatibus, in tribulatione. 11Et sperent in te qui noverunt nomen tuum, quoniam non dereliquisti quærentes te, Domine. 12Psallite Domino qui habitat in Sion ; annuntiate inter gentes studia ejus : 13quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est ; non est oblitus clamorem pauperum. 14Miserere mei, Domine : vide humilitatem meam de inimicis meis, 15qui exaltas me de portis mortis, ut annuntiem omnes laudationes tuas in portis filiæ Sion : 16exultabo in salutari tuo. Infixæ sunt gentes in interitu quem fecerunt ; in laqueo isto quem absconderunt comprehensus est pes eorum. 17Cognoscetur Dominus judicia faciens ; in operibus manuum suarum comprehensus est peccator. 18Convertantur peccatores in infernum, omnes gentes quæ obliviscuntur Deum. 19Quoniam non in finem oblivio erit pauperis ; patientia pauperum non peribit in finem. 20Exsurge, Domine ; non confortetur homo : judicentur gentes in conspectu tuo. 21Constitue, Domine, legislatorem super eos, ut sciant gentes quoniam homines sunt. 22Ut quid, Domine, recessisti longe ; despicis in opportunitatibus, in tribulatione ? 23Dum superbit impius, incenditur pauper : comprehenduntur in consiliis quibus cogitant. 24Quoniam laudatur peccator in desideriis animæ suæ, et iniquus benedicitur. 25Exacerbavit Dominum peccator : secundum multitudinem iræ suæ, non quæret. 26Non est Deus in conspectu ejus ; inquinatæ sunt viæ illius in omni tempore. Auferuntur judicia tua a facie ejus ; omnium inimicorum suorum dominabitur. 27Dixit enim in corde suo : Non movebor a generatione in generationem, sine malo. 28Cujus maledictione os plenum est, et amaritudine, et dolo ; sub lingua ejus labor et dolor. 29Sedet in insidiis cum divitibus in occultis, ut interficiat innocentem. 30Oculi ejus in pauperem respiciunt ; insidiatur in abscondito, quasi leo in spelunca sua. Insidiatur ut rapiat pauperem ; rapere pauperem dum attrahit eum. 31In laqueo suo humiliabit eum ; inclinabit se, et cadet cum dominatus fuerit pauperum. 32Dixit enim in corde suo : Oblitus est Deus ; avertit faciem suam, ne videat in finem. 33Exsurge, Domine Deus, exaltetur manus tua ; ne obliviscaris pauperum. 34Propter quid irritavit impius Deum ? dixit enim in corde suo : Non requiret. 35Vides, quoniam tu laborem et dolorem consideras, ut tradas eos in manus tuas. Tibi derelictus est pauper ; orphano tu eris adjutor. 36Contere brachium peccatoris et maligni ; quæretur peccatum illius, et non invenietur. 37Dominus regnabit in æternum, et in sæculum sæculi ; peribitis, gentes, de terra illius. 38Desiderium pauperum exaudivit Dominus ; præparationem cordis eorum audivit auris tua : 39judicare pupillo et humili, ut non apponat ultra magnificare se homo super terram.GenExLvNmDeutIosIudcRuth1 Re2 Re3 Re4 Re1 Par2 ParEsdNehTobIudtEsth1 Mach2 MachIobPsProvEccleCantSapEccliIsaIerLamBarEzDanOsIoelAmAbdIonMiNahHabSophAggZachMalMtMcLcIoActRom1Cor2CorGalEphPhilCol1 Thess2 Thess1 Tim2 TimTitPhilemHebrIac1 Pt2 Pt1 Io2 Io3 IoIudApoc