1Sum quidem et ego mortalis homo similis omnibus et ex genere terreni illius, qui prior factus est, et in ventre matris figuratus sum caro; 2decem mensium tempore coagulatus in sanguine ex semine viri et delectamento somni conveniente. 3Et ego natus traxi communem aerem et decidi in terram, quae omnia similiter patitur, prima voce simili omnibus pariter plorans. 4In involumentis nutritus sum et curis; 5nullus enim rex aliud habuit nativitatis initium. 6Unus autem introitus est omnibus ad vitam, et similis exitus. 7Propter hoc optavi, et datus est mihi sensus; et invocavi, et venit in me spiritus sapientiae. 8Praeposui illam regnis et sedibus et divitias nihil esse duxi in comparatione illius; 9nec comparavi illi lapidem pretiosum, quoniam omne aurum in comparatione illius arena est exigua, et tamquam lutum aestimabitur argentum in conspectu illius. 10Super salutem et speciem dilexi illam et proposui pro luce habere illam, quoniam inexstinguibile est lumen illius. 11Venerunt autem mihi omnia bona pariter cum illa, innumerabiles divitiae in manibus illius, 12et laetatus sum in omnibus, quoniam sapientia antecedit ista, et ignorabam quoniam horum omnium mater est; 13quam sine fictione didici et sine invidia communico; divitias illius non abscondo. 14Infinitus enim thesaurus est hominibus; quem qui acquisierunt, ad amicitiam in Deum se paraverunt propter disciplinae dona commendati. 15Mihi autem det Deus dicere secundum sententiam et sentire digna horum, quae mihi data sunt, quoniam ipse sapientiae dux est et sapientium emendator; 16in manu enim illius et nos et sermones nostri et omnis sapientia et operum scientia. 17Ipse enim dedit mihi horum, quae sunt, scientiam veram, ut sciam dispositionem orbis terrarum et virtutes elementorum, 18initium et consummationem et medietatem temporum, vicissitudinum permutationes et commutationes temporum, 19anni cursus et stellarum dispositiones, 20naturas animalium et iras bestiarum, vim spirituum et cogitationes hominum, differentias virgultorum et virtutes radicum. 21Et, quaecumque sunt absconsa et manifesta, didici; omnium enim artifex docuit me sapientia. 22Est enim in illa spiritus intellegens, sanctus, unicus, multiplex, subtilis, mobilis, perspicuus, incoinquinatus, lucidus, innocens, amans bonum, acutus, 23quem nihil vetat, benefaciens, humanus, benignus, stabilis, certus, securus, omnem habens virtutem, omnia prospiciens et penetrans omnes spiritus intellegibiles, mundos, subtilissimos. 24Omni enim motu mobilior est sapientia; pertransit autem et penetrat omnia propter munditiam. 25Halitus est enim virtutis Dei et emanatio claritatis Omnipotentis sincera; ideo nihil inquinatum in eam incurrit: 26candor est enim lucis aeternae et speculum sine macula Dei potentiae et imago bonitatis illius. 27Et, cum sit una, omnia potest; et in se permanens, omnia innovat et per generationes in animas sanctas se transferens amicos Dei et prophetas constituit. 28Nihil enim diligit Deus, nisi eum, qui cum sapientia inhabitat. 29Est enim haec speciosior sole et super omnem dispositionem stellarum; luci comparata invenitur splendidior: 30illi enim succedit nox, sapientiam autem non vincit malitia. GenExLvNmDeutIosIudcRuth1 Re2 Re3 Re4 Re1 Par2 ParEsdNehTobIudtEsth1 Mach2 MachIobPsProvEccleCantSapEccliIsaIerLamBarEzDanOsIoelAmAbdIonMiNahHabSophAggZachMalMtMcLcIoActRom1Cor2CorGalEphPhilCol1 Thess2 Thess1 Tim2 TimTitPhilemHebrIac1 Pt2 Pt1 Io2 Io3 IoIudApoc