1Tunc stabit iustus in magna constantia adversus eos, qui angustiaverunt illum et qui spreverunt labores eius. 2Videntes turbabuntur timore horribili et mirabuntur in subitatione insperatae salutis 3dicentes intra se, paenitentiam agentes et prae angustia spiritus gementes: 4“ Hic erat, quem habuimus aliquando in derisum et in similitudinem improperii. Nos insensati vitam eius aestimabamus insaniam et finem illius sine honore. 5Quomodo computatus est inter filios Dei, et inter sanctos sors illius est? 6Ergo erravimus a via veritatis, et iustitiae lumen non luxit nobis, et sol non est ortus nobis; 7implicati sumus tribulis iniquitatis et perditionis et ambulavimus per deserta inaccessa, viam autem Domini ignoravimus. 8Quid nobis profuit superbia? Aut divitiae cum iactantia quid contulerunt nobis? 9Transierunt omnia illa tamquam umbra et tamquam nuntius percurrens 10et tamquam navis, quae pertransit fluctuantem aquam, cuius, cum praeterierit, non est vestigium invenire neque semitam carinae illius in fluctibus; 11aut tamquam avis, quae transvolat in aere, nullum invenitur argumentum itineris, sed alarum sonitu ventus levis verberatus et scissus per vim stridoris commotis alis permeatur, et post hoc nullum signum invenitur itineris; 12aut tamquam sagittae emissae in locum destinatum: divisus aer continuo in se resolvitur, ut ignoretur transitus illius. 13Sic et nos, nati, continuo desivimus esse et virtutis quidem nullum signum valuimus ostendere; in malignitate autem nostra consumpti sumus ”. 14Quoniam spes impii tamquam lanugo est, quae a vento tollitur, et tamquam spuma gracilis, quae a procella dispergitur, et tamquam fumus, qui a vento diffusus est, et tamquam memoria hospitis unius diei praeteriit. 15Iusti autem in perpetuum vivunt, et in Domino est merces eorum, et cogitatio illorum apud Altissimum. 16Ideo accipient coronam decoris et diadema speciei de manu Domini, quoniam dextera sua teget eos et brachio suo defendet illos. 17Accipiet pro armatura zelum suum et armabit creaturam ad ultionem inimicorum, 18induet pro thorace iustitiam et accipiet pro galea iudicium non fictum; 19sumet pro scuto inexpugnabili sanctitatem. 20Acuet autem duram iram in lanceam et pugnabit cum illo orbis terrarum contra insensatos. 21Ibunt recta emissiones fulgurum et tamquam a bene curvato arcu nubium ad signum insilient, 22et ab ira saxa iaculante ira plenae mittentur grandines; excandescet in illos aqua maris, et flumina concurrent duriter. 23Contra illos stabit spiritus virtutis et tamquam turbo dissipabit illos. Et ad eremum perducet omnem terram iniquitas, et malignitas evertet sedes potentium. GenExLvNmDeutIosIudcRuth1 Re2 Re3 Re4 Re1 Par2 ParEsdNehTobIudtEsth1 Mach2 MachIobPsProvEccleCantSapEccliIsaIerLamBarEzDanOsIoelAmAbdIonMiNahHabSophAggZachMalMtMcLcIoActRom1Cor2CorGalEphPhilCol1 Thess2 Thess1 Tim2 TimTitPhilemHebrIac1 Pt2 Pt1 Io2 Io3 IoIudApoc