1Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti ? 2Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum ? 3Incurvantur ad fœtum, et pariunt, et rugitus emittunt. 4Separantur filii earum, et pergunt ad pastum : egrediuntur, et non revertuntur ad eas. 5Quis dimisit onagrum liberum, et vincula ejus quis solvit ? 6cui dedi in solitudine domum, et tabernacula ejus in terra salsuginis. 7Contemnit multitudinem civitatis : clamorem exactoris non audit. 8Circumspicit montes pascuæ suæ, et virentia quæque perquirit. 9Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad præsepe tuum ? 10Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo, aut confringet glebas vallium post te ? 11Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine ejus, et derelinques ei labores tuos ? 12Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget ? 13Penna struthionis similis est pennis herodii et accipitris. 14Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea ? 15Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat. 16Duratur ad filios suos, quasi non sint sui : frustra laboravit, nullo timore cogente. 17Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam. 18Cum tempus fuerit, in altum alas erigit : deridet equum et ascensorem ejus. 19Numquid præbebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo ejus hinnitum ? 20Numquid suscitabis eum quasi locustas ? gloria narium ejus terror. 21Terram ungula fodit ; exultat audacter : in occursum pergit armatis. 22Contemnit pavorem, nec cedit gladio. 23Super ipsum sonabit pharetra ; vibrabit hasta et clypeus : 24fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubæ sonare clangorem. 25Ubi audierit buccinam, dicit : Vah ! procul odoratur bellum : exhortationem ducum, et ululatum exercitus. 26Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad austrum ? 27Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum ? 28In petris manet, et in præruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus. 29Inde contemplatur escam, et de longe oculi ejus prospiciunt. 30Pulli ejus lambent sanguinem : et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.31Et adjecit Dominus, et locutus est ad Job : 32Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit ? utique qui arguit Deum, debet respondere ei.33Respondens autem Job Domino, dixit : 34Qui leviter locutus sum, respondere quid possum ? manum meam ponam super os meum. 35Unum locutus sum, quod utinam non dixissem : et alterum, quibus ultra non addam.GenExLvNmDeutIosIudcRuth1 Re2 Re3 Re4 Re1 Par2 ParEsdNehTobIudtEsth1 Mach2 MachIobPsProvEccleCantSapEccliIsaIerLamBarEzDanOsIoelAmAbdIonMiNahHabSophAggZachMalMtMcLcIoActRom1Cor2CorGalEphPhilCol1 Thess2 Thess1 Tim2 TimTitPhilemHebrIac1 Pt2 Pt1 Io2 Io3 IoIudApoc