1Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti ?
2Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum ?
3Incurvantur ad fœtum, et pariunt, et rugitus emittunt.
4Separantur filii earum, et pergunt ad pastum : egrediuntur, et non revertuntur ad eas.
5Quis dimisit onagrum liberum, et vincula ejus quis solvit ?
6cui dedi in solitudine domum, et tabernacula ejus in terra salsuginis.
7Contemnit multitudinem civitatis : clamorem exactoris non audit.
8Circumspicit montes pascuæ suæ, et virentia quæque perquirit.
9Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad præsepe tuum ?
10Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo, aut confringet glebas vallium post te ?
11Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine ejus, et derelinques ei labores tuos ?
12Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget ?
13Penna struthionis similis est pennis herodii et accipitris.
14Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea ?
15Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.
16Duratur ad filios suos, quasi non sint sui : frustra laboravit, nullo timore cogente.
17Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam.
18Cum tempus fuerit, in altum alas erigit : deridet equum et ascensorem ejus.
19Numquid præbebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo ejus hinnitum ?
20Numquid suscitabis eum quasi locustas ? gloria narium ejus terror.
21Terram ungula fodit ; exultat audacter : in occursum pergit armatis.
22Contemnit pavorem, nec cedit gladio.
23Super ipsum sonabit pharetra ; vibrabit hasta et clypeus :
24fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubæ sonare clangorem.
25Ubi audierit buccinam, dicit : Vah ! procul odoratur bellum : exhortationem ducum, et ululatum exercitus.
26Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad austrum ?
27Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum ?
28In petris manet, et in præruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus.
29Inde contemplatur escam, et de longe oculi ejus prospiciunt.
30Pulli ejus lambent sanguinem : et ubicumque cadaver fuerit, statim adest. 31Et adjecit Dominus, et locutus est ad Job :
32Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit ? utique qui arguit Deum, debet respondere ei. 33Respondens autem Job Domino, dixit :
34Qui leviter locutus sum, respondere quid possum ? manum meam ponam super os meum.
35Unum locutus sum, quod utinam non dixissem : et alterum, quibus ultra non addam.GenExLvNmDeutIosIudcRuth1 Re2 Re3 Re4 Re1 Par2 ParEsdNehTobIudtEsth1 Mach2 MachIobPsProvEccleCantSapEccliIsaIerLamBarEzDanOsIoelAmAbdIonMiNahHabSophAggZachMalMtMcLcIoActRom1Cor2CorGalEphPhilCol1 Thess2 Thess1 Tim2 TimTitPhilemHebrIac1 Pt2 Pt1 Io2 Io3 IoIudApoc