¹Magna sunt enim iudicia tua et inenarrabilia;propter hoc indisciplinatae animae erraverunt.
²Dum enim persuasum habent iniqui posse dominari nationi sanctae,captivi tenebrarum et longae noctis compediti,inclusi sub tectis, fugitivi perpetuae providentiae iacuerunt.
³Et dum putant se latere in obscuris peccatis,tenebroso oblivionis velamentodispersi sunt, paventes horrende,et umbris perturbati.
⁴Neque enim, quae continebat illos, spelunca sine timore custodiebat,quoniam sonitus descendentes perturbabant illos,et phantasmata tristi vultu maerentia apparebant.
⁵Et ignis quidem nulla vis poterat illis lumen praebere,nec siderum limpidae flammaeilluminare poterant illam noctem horrendam.
⁶Apparebat autem illis tantum subitaneus ignis timore plenus,et timore perculsi illius, quae non videbatur, visionisaestimabant deteriora esse, quae videbantur;
⁷et magicae artis appositi erant derisus,et in sapientia gloriae correptio cum contumelia.
⁸Illi enim, qui promittebanttimores et perturbationes expellere se ab anima languente,hi cum ridiculo timore languebant.
⁹Nam, etsi nihil turbulenti illos terrebat,transitu animalium et serpentium sibilatione commoti,tremebundi peribant,et aerem, quem nulla ratione quis effugere posset, negantes se videre.
¹⁰Formidinis enim suae propriae nequitia dat testimonium,cum sit condemnata;semper autem praesumit saeva perturbata conscientia.
¹¹Nihil enim est timor nisi proditio auxiliorum, quae sunt a cogitatione;
¹²et, dum ab intus minor est exspectatio,maiorem computat inscientiam eius causae, quae tormentum praestat.
¹³Illi autem per impotentem vere noctemet ab impotentis inferni speluncis supervenientem,eundem somnum dormientes,
¹⁴aliquando a monstris exagitabantur phantasmatum,aliquando animae deficiebant proditione:subitaneus enim illis et insperatus timor infundebatur.
¹⁵Itaque, si quisquam illic decidisset,custodiebatur in carcere sine ferro reclusus.
¹⁶Sive enim rusticus quis erat aut pastoraut agri laborum operarius praeoccupatus,ineffugibilem sustinebat necessitatem,una enim catena tenebrarum omnes erant colligati.
¹⁷Sive spiritus sibilansaut inter spissos arborum ramos avium sonus suavisaut numerus aquae decurrentis nimiumaut sonus durus praecipitatarum petrarum
¹⁸aut ludentium animalium cursus invisusaut mugientium ferissimarum bestiarum voxaut resonans de cavitate montium echodeficientes faciebant illos prae timore.
¹⁹Omnis enim orbis terrarum limpido illuminabatur lumineet non impeditis operibus continebatur;
²⁰solis autem illis superposita erat gravis nox,imago tenebrarum, quae illos recepturae erant:ipsi ergo sibi erant graviores tenebris.

---

Gen Ex Lv Nm Deut Ios Iudc Ruth 1 Re 2 Re 3 Re 4 Re 1 Par 2 Par Esd Neh Tob Iudt Esth 1 Mach 2 Mach Iob Ps Prov Eccle Cant Sap Eccli Isa Ier Lam Bar Ez Dan Os Ioel Am Abd Ion Mi Nah Hab Soph Agg Zach Mal Mt Mc Lc Io Act Rom 1Cor 2Cor Gal Eph Phil Col 1 Thess 2 Thess 1 Tim 2 Tim Tit Philem Hebr Iac 1 Pt 2 Pt 1 Io 2 Io 3 Io Iud Apoc