¹Simon, Oniae filius, sacerdos magnus,qui in vita sua suffulsit domumet in diebus suis corroboravit templum.
²Templi etiam altitudo ab ipso fundata est,substructura elata parietis templi.
³In diebus ipsius excisa est piscina aquarum,lacus, quasi maris superficies eius.
⁴Qui curavit gentem suam a latroneet firmavit eam ab obsidione.
⁵Quam gloriosus apparuit, cum prospiceret e tabernaculoin egressu domus velamenti!
⁶Quasi stella matutina in medio nebulaeet quasi luna plena in diebus festi
⁷et quasi sol refulgens super templum Dei.
⁸Quasi arcus refulgens inter nebulas gloriaeet quasi flos rosarum in diebus verniset quasi lilia, quae sunt in transitu aquae,et quasi flos Libani in diebus aestatis;
⁹quasi ignis effulgens et tus ardens in igne,
¹⁰quasi vas auri solidumornatum omni lapide pretioso,
¹¹quasi oliva pullulans fructibuset cupressus in nubes se extollens,in accipiendo ipsum stolam gloriae et vestiri eum in consummationemmagnificentiae.
¹²In ascensu altaris sancti,cum gloriam daret peribolo sanctuarii
¹³et acciperet partes de manu sacerdotum,et ipse stans iuxta aram,et circa illum corona fratrum,quasi plantatio cedri in monte Libano,
¹⁴sic circa illum steterunt quasi rami palmaeomnes filii Aaron in gloria sua.
¹⁵Oblatio autem Domini in manibus ipsorumcoram omni synagoga Israel,et consummatione fungens in ara,ordinans oblationem Omnipotentis.
¹⁶Porrexit manum suam in libationeet libavit de sanguine uvae;
¹⁷effudit in fundamento altarisodorem divinum excelso Principi.
¹⁸Tunc exclamaverunt filii Aaron,in tubis productilibus sonueruntet auditam fecerunt vocem magnamin memoriam coram Deo altissimo.
¹⁹Tunc omnis populus simul properaveruntet ceciderunt in faciem super terramadorare Dominum Deum suumet dare preces omnipotenti Deo excelso.
²⁰Et laudaverunt psallentes in vocibus suis,et magnus resonabat cantus suavitatis plenus.
²¹Et rogavit populus Dominum excelsum in prece coram Misericorde,usque dum perfectus est honor Domini;et munus suum perfecerunt.
²²Tunc descendens manus suas extulitin omnem congregationem filiorum Israeldare benedictionem Domini in labiis suiset in nomine ipsius gloriari;
²³et iteraverunt adorationem suam,ut acciperent benedictionem Altissimi.
²⁴Et nunc benedicite Deum omnium,qui magna facit in omni terra,exaltans dies nostros a ventre matris nostraeet faciens nobiscum secundum suam misericordiam.
²⁵Det nobis iucunditatem cordiset fieri pacem in diebus nostris in Israel per dies sempiternos;
²⁶credere Israel nobiscum esse Dei misericordiam,ut liberet nos in diebus nostris.
²⁷Duas gentes odit anima mea,tertia autem non est quidem gens:
²⁸qui sedent in monte Seir et Philisthimet stultus populus, qui habitat in Sichimis.
²⁹Doctrinam sapientiae et disciplinaescripsit in codice isto Iesus filius Sirach, Ierosolymita,qui effudit sapientiam de corde suo.
³⁰Beatus, qui in istis versatur sermonibus;qui ponit illa in corde suo, sapiens erit semper.
³¹Si enim haec fecerit, ad omnia valebit,quia timor Domini vestigium eius est.

---

Gen Ex Lv Nm Deut Ios Iudc Ruth 1 Re 2 Re 3 Re 4 Re 1 Par 2 Par Esd Neh Tob Iudt Esth 1 Mach 2 Mach Iob Ps Prov Eccle Cant Sap Eccli Isa Ier Lam Bar Ez Dan Os Ioel Am Abd Ion Mi Nah Hab Soph Agg Zach Mal Mt Mc Lc Io Act Rom 1Cor 2Cor Gal Eph Phil Col 1 Thess 2 Thess 1 Tim 2 Tim Tit Philem Hebr Iac 1 Pt 2 Pt 1 Io 2 Io 3 Io Iud Apoc